Reportage
KIJK magazine nr. 1, 2012
Deeltjeshagel boven de pampa
Er zijn van die plaatsen waar je nooit denkt te komen: Paaseiland bijvoorbeeld, of in mijn geval het Pierre Auger Observatorium bij Mallargüe in Argentinië. Als mijn vrouw daarheen trekt voor een sterrenkundestage is mijn koffer snel gepakt: we plakken er een vakantie achteraan, en in haar laatste stageweek kom ik rondkijken bij dat overweldigend grote lab voor kosmische straling.
Bij KIJK zien ze de lol van een reisreportage naar ‘Auger’ ook in, en dus tuf ik na dertig uur in vliegtuigstoelen in een klein busje zuidwaarts van de wijnstad Mendoza voor mijn eerste KIJK-verhaal. Ik ben goed gaar, en begin dus nogal aan mezelf te twijfelen als ik steeds meer lichtflitsen uit de wildernis denk te zien.
Tijd voor pauze en een fles water? Ik blijk te worden begroet door de weerspiegelende zonnepanelen op de detectortanks van het sterrenkundig observatorium Pierre Auger. Hier (en overal op aarde) knallen deeltjes uit de ruimte knoeperdhard op de atmosfeer met de energie van een fikse tennisservice in één enkel waterstofatoom. Waar ze vandaan komen? Niemand die het zeker weet. Pierre Auger is gebouwd om de oorsprong van die kosmische straling te ontdekken, maar na tien jaar onderzoek blijft dat sappelen. Die worsteling om meer data uit de detectoren te persen spreekt aan.
Er volgen uitgebreide rondleidingen over de pampa (met speciale banden vanwege de decimeterslange stekels), een nachtelijk uitje om te kijken naar een pampabrand die de gevoelige LIDAR-installatie verblindt, en smakelijke verhalen over de lokale gaucho’s die de detectortanks gebruikten als schietschijf, tot de sterrenkundigen van Auger mee gaan doen met lokale tradities en een detectortank op een truck hijsen voor de carnavalsoptocht. Het verhaal verschijnt in KIJK nr. 1 van 2012.
